درحالیکه درب چوبی را می توان از انواع مختلف چوب ساخت اما همه ی گونه ها به طور یکسان ساخته نمی شوند. زمانی که یک نوع چوب را برای درهای توپر و محکم خود انتخاب می کنید, عواملی وجود دارد که باید در نظر بگیرید:
قرار گیری درب چوبی در نور آفتاب
شدت نور خورشید و آب و هوایی که درب ورودی یا درب ساختمانی با آن مواجه است. چوب از مواد زنده به وجود می آید و نسبت به فایبرگلاس و یا فلز حساس تر است. درب چوبی نیاز به مراقبت از عوامل مختلفی دارد مانند روکش درست و نیزز نصب مناسب. مراجع مفیدی در گارانتی های درب های چوبی ارائه و معرفی شده است .
گونه های چوب جهت ساخت درب
زمان انتخاب نوع چوب برای درب ورودی و درب ساختمانی را باید به خاطر داشته باشید که یکسری از انواع چوب برای استفاده ی خارجی بهتر از بقیه هستند. دربین بهترین گونه ها برای درب های ورودی و درب آپارتمانی و درب ساختمانی میی توان به بلوط سفید, چوب ماهون و نیز درخت سرو و سرو اسپانیایی است. به این علت که این چوب ها در مقابل آب, حشره وو فساد مقاوم هستند. همچینن, این نوع چوب ها در هنگام مواجهه با رطوبت کمتر دچار انبساط می شوند. چوب های نرم تر مانند توسکا, کاج و سپیدار نیز میزان انبساط کمی دارند اما برای درهای بیرونی زیاد مناسب نیستند چرا که مقاومت کمتری در مقابل عوامل خارجی دارند. برعکس گونه هایی مانند, درخت زبان گنجشک و درخت گردوی آمریکایی درحالیکه بسیار سخت و مقاوم هستند, برای درهای ورودی و درب های ساختمانی زیاد مناسب نیستند چرا که در هنگام مواجهه با رطوبت منبسط می شوند
مواد مختلفی برای ساختار درب های ساختمانی و درب های ورودی استفاده می شوند مانند, فلز, فایبرگلاس, روکش چوبی و چوب سخت. مهم نیست که از چه موادی در ساخته می شود, اکثر طراحان تلاش می کنند تا ظاهر چوب را تقلید کنند. درب هایی که بخوبی ساخته شده اند به ارزش مقاومتی و تبلیغاتی درب ها می افزایند.
مقاومت در برابر کپک ( فساد) در درب چوبی
کپک با رشد قارج به وجود می آید که می شود با انتخاب چوبی که ضد آب است آن را محدود کرد. گونه های چوب های گرمسیری و نیز چوب های با غلظت بالا و چوب های سنگین در آب نسبت به سایر چوب ها دیر تر نم می کشند.
این یک عامل کلیدی برای مقاومت هرنوع محصول چوبی است. دو نوع روکش رایج وجود دارد. بتونه و رنگ, و یا جلا زدن ( با زنگ یابدون آن). رنگ معمولا ضد آب ترین گزینه ی روکش کاری است اما رنگ معمولا رنگ طبیعی را نشان نمی دهد. جلا و یا ضد زنگ رنگ طبیعی چوب را نشان می دهند و نیز می توان به آن رنگ اضافه کرد. هر دوی آن ها باید به صورت اساسی نگهداری شوند. با توجه به میزان مواجهه, رنگ و یا جلا باید هر ۳ تا ۵ سال تجدید شوند. درهایی که بخوبی محافظت شده اند و مواجهه ی کمتری با عوامل بیرونی دارند نیاز کمتری به نگهداری دارند اما درهایی که بیشتر در معرض هستند نیاز به مراقبت بیشتری دارند. نحوه ی صحیح روکش در گارانتی قید شده است.
برای درب های بیرونی گونه های زیر پیشنهاد میگردد.
ماهگونی ( آفریقایی یا ساپل)
ماهگونی قرمز متمایل به قهوه ای است با بافتی زیبا و درخشش طبیعی زیبا. نسبتا به پوسیدگی مقاوم است, و نیز دارای ثبات عالی است یعنی در مقابل تغییر رطوبت مقاوم است و منبسط نمی شود. ماهگونی جلت را به خوبی جذب می کند و برای رنگ نیز عالی است.
بلوط سفید
با داشتن ردهایی درشت و مستقیم و بین زرد تا قهوه ای کمرنگ, بلوط مقاومت فوق العاده ای در مقابل پوسیدگی و کپک دارند. یکی از چوب های طبیعی بسیار مقاوم و ضد آب است که نه تنها در درب چوبی بلکه در ساخت قابق, مبلمان و درپوش ویسکی نیز استفاده می شوند. این گونه ی چوب به خوبی جلا می گیرد امه نباید رنگ شود. رنگ به خاطر ماهیت طبیعی چوب ,روی چوب حالت زرد و پوسته پوسته به خود می گیرد.
سرو
با داشتن سحطی پوسته ی, سرو از زردکمرنگ تا قرمز زردوش متغیر است. برخی از سروها دارای رده های طبیعی تیره تر نیز هستند. اگرچه سرو از بلوط و ماهگونی نرم تر است اما مقاومت بالای آن دربرابر فساد و پوسیدگی برای درهای بیرونی بسیار مناسب است. سرو نوعی روغن با نام سایپرسن تولید می کند که مقاومت طبیعی دارد و در برابر حشرات نیز مقاوم است. سرو به خوبی رنگ و جلا می گیرد.
سدر اسپانیایی
سروهای اسپانیایی رنگ صورتی متمایل به قرمز دارند, دارای گره های کوچک و حالت صمغی و روغن طبیعی دارد. بسیار مقاوم بوده و سبک است و در مقابل پوسیدگی و موریانه بسیار مقاوم است. بوی مطبوعی نیز دارد. از آنجایی که نرم تر از بلوط و ماهگونی است, به راحتی تحمل می کنند و نیز رنگ و جلا را قبول می کنند.
درب های چوبی برای هر خانه ومحل کاری بسیار چشم نواز هستند. با مراقبت صحیح, درشما سال های زیادی دوام خواهد آورد و قسمتی به یاد ماندنی از منزل یا محل کار شما خواهد شد.
